Pierwszy film Wesa Cravena W swoim pierwszym filmie Wes Craven – późniejszy twórca „Koszmaru z ulicy Wiązów” i „Krzyku” – stworzył surową, drapieżną opowieść o tym, co dzieje się, gdy zwyczajny dzień kończy się zderzeniem z czystym złem. Dwie nastolatki wybierają się na koncert w Nowym Jorku. Szukając marihuany, trafiają na nieznajomych, którzy okazują się być znacznie bardziej niebezpieczni, niż mogły przypuszczać. To, co zaczyna się od zwykłej przejażdżki, szybko przeradza się w spiralę przemocy. Tymczasem w tle rozgrywa się dramat rodziców, którzy próbują odnaleźć córkę, nie zdając sobie sprawy, jak blisko są od prawdy. Film uderza brutalnością nie tylko fizyczną, ale i emocjonalną – realizowany z minimalnym budżetem i niemal dokumentalną surowością, zszokował widzów bezkompromisowym podejściem do przemocy, brakiem muzyki w kluczowych scenach i lodowatym chłodem narracji.
W Wielkiej Brytanii „Ostatni dom po lewej” został wpisany na listę Video Nasties – filmów uznanych przez władze za potencjalnie szkodliwe i objętych cenzurą lub zakazem dystrybucji. Kluczowym powodem była intensywność scen przemocy seksualnej i zemsty, które w latach 80. wywoływały ogromne kontrowersje. Dziś film Cravena uznawany jest za przełomowy – jako jeden z pierwszych tak otwarcie połączył horror z komentarzem społecznym i stworzył nową jakość w kinie grozy lat 70. To obraz trudny, ale ważny – testujący granice moralne widza i siłę jego empatii. ograniczenia wiekowe: 18+ trigger warning: film zawiera sceny przemocy fizycznej, psychicznej i seksualnej PRELEKCJA Przed filmem krótką prelekcję wygłosi Monika Stolat – dyrektorka artystyczna i producentka Splat!FilmFest, Kultowych Klasyków, festiwalu strasznie dziwnych filmów WTF FEST oraz cyklu Najlepsze z Najgorszych. Przed filmem krótka prelekcja Moniki Stolat – dyrektorki artystycznej i producentki festiwali